Elke maandagochtend rijdt een rood busje met ‘Lunchtime’ het parkeerterrein op. Uit het busje komen krattenvol tijger en volkoren, casino en glutenvrij, en ook een karretje. De bestuurder stapelt de kratten op het karretje en loopt ermee naar de draaideur, maar die is veel te smal. Daarom hou ik elke maandag de gewone deur voor ‘m open.
‘Goeiemorgen’, zegt hij dan altijd. En dan glimlachen we beleefd. Meer niet.
Hij draagt elke week dezelfde paarse polo en heeft zachte bruine krullen. Tenminste, dat denk ik. Dat ze zacht zijn. Read more…
All posts in Kort verhaal
Lunchtime
Keuzes
Een meisje in een dun zomerjasje. Een pizza in een kartonnen doos. Pijpenstelen. Ze aarzelt, omwikkelt dan de doos met haar eigen jas en fietst in een doorzichtig blousje de regen in.
Kalverstraat
Ze had eindeloze zwarte wimpers en een huid van porselein. We ontmoetten elkaar voor de Zara. Ik zat op een stoepje, waardoor we ons, toen ze mijn blikveld binnen werd gereden, onmiddellijk op elkaars ooghoogte bevonden. Read more…
Krabsalade
‘Ze gaan de treurwilg kappen’, zegt mama, ‘want hij houdt de zon tegen. Het huis blijft het hele jaar ijskoud.’ ‘Ei jou’, zeg ik. Read more…
Mona Lisa
Ken je het geheim van de Mona Lisa? Ze kijkt je altijd aan. Ze ziet je, of je nou links of rechts van haar staat. Je kunt je nooit voor haar verstoppen.
De eerste paar weken vond ik het vreemd. Zo had nog nooit iemand naar me gekeken. Ik zette mijn stoel recht tegenover haar en keek glashard terug. Read more…