Een nieuw begin

Deze mensen verlegden -soms noodgedwongen- radicaal de koers.
Paulo is na 10 jaar vastzitten in Peru net weer vrij.

‘Toen ik vastzat voor drugssmokkel, dacht ik altijd aan cola en de Pizza Hut. Maar die cola heb ik pas een week na thuiskomst gedronken; eenmaal vrij was het niet belangrijk meer. Ik was vooral bezig mijn weg weer te vinden. Alles is online geworden, iedereen heeft een smartphone. Ik wist niet meer hoe dingen werkten en was onzeker, voelde me waardeloos. Hoe regel je een uitkering, een verzekering, een bankrekening? Een vrijwilliger van Humanitas heeft me daarmee geholpen.

In februari stond ik ineens weer op Schiphol, alsof er niets gebeurd was. Tien jaar heb ik vastgezeten, met driehonderd man in een gevangenis voor zeventig. Wilde je een bed, dan moest je dat voor 1.500 dollar kopen van een andere gevangene, anders sliep je op de grond.

Sigaretten, drugs; alles was te krijgen, als je maar betaalde. In de gevangenis heb ik eigenlijk pas goed met geld leren omgaan. Hier in Nederland zat ik na het kwijtraken van mijn baan als callcentermedewerker diep in de schulden. Een kennis vroeg me een pakje te vervoeren van Peru, een van de grootste cocaïneproducenten ter wereld, naar Nederland. Dan zou ik in één keer 11 duizend euro verdienen. Ik wist wel dat er drugs in zaten, maar niet hoeveel. Meer dan 10 kilo, bleek toen ik gepakt werd, genoeg om vervroegd vrijkomen uit te sluiten.

Mijn moeder was bang dat ik, eenmaal vrij, het opnieuw zou doen. En toen ik terug in Nederland voor het eerst een Facebookprofiel aanmaakte, kreeg ik via via gelijk aanbiedingen om terug te keren in het drugscircuit. Maar ik wil het niet meer. Voor ik naar Peru ging, had ik geen kinderen, nu heb ik een dochter van 8. In de gevangenis mochten we twee dagen per week bezoek ontvangen en de Peruaanse vrouw die ik leerde kennen via een kennis die ook vastzat, was vrij snel zwanger. Ze bleef me bezoeken, ook toen de baby er was, en vanaf het begin heb ik tijdens de bezoekuren alles gedaan: luiers verschonen, de fles geven. Mijn dochter is mijn redding geweest. Voor haar ben ik al die jaren uit de problemen gebleven, heb ik nooit drugs gebruikt; zij is mijn echte nieuwe begin. Ik wil zo snel mogelijk werken en haar en haar moeder naar Nederland halen. In de Pizza Hut ben ik nog steeds niet geweest. Bestaat-ie eigenlijk nog?’

Foto: Erik Smits